Ana rahminde görme duyusunu objektif olarak ölçmek teknik olarak çok zor olsa da, bu konuda bilgiye prematüre bebeklerden ulaşabiliyoruz. 28-34 hafta prematüre bebekler izlendiğinde, görmede odaklanma ve yatay ve dikey göz hareketlerinin 31-32. haftada oluştuğu görülmektedir. Çevre deneyimiyle beraber, bu beceri hızlı bir artış göstermekte ve 33-34. hafta itibariyle her yöne göz hareketleri ve odaklanmada 40 haftalık zamanında doğan bir bebeğe eşit olmaktadırlar. Zamanında doğan bebeklerde görme duyusu gelişimi mükemmel bir hal almıştır. Keskinlik ve kontrast, kırılma, uyum, uzaysal görme, iki göz uyumu, mesafe ve derinlik duyusu, renkli görme, titreşim ve harekete hassasiyet gibi görme özellikleri tam olarak oluşmuştur.

Rahim içerisinde 26. gebelik haftasına kadar göz kapakları kapalıdır. Ancak bebeğiniz ışığa karşı hassastır ve karna tutulan ışığa kalp atımında artışla cevap vermektedir. Hatta bu tepki doğum öncesi bebeğin anne karnında sağlıklı olduğunun bir göstergesi olarak kabul edilmektedir. Çok kolay açıklanamamasına rağmen bu dönemden önce göz kapakları kapalı olmasına rağmen bir işlem için rahme giren iğneyi (amniosentez gibi) lokalize edebilecek kadar görme yetisine sahiptirler. Ya iğneden kaçarak ya da tutmaya çalışarak tepki vermektedirler. Benzer olarak 20. gebelik haftasında ikizler de birbirlerinin yerini bulma ve birbirlerine dokunmaya çalışarak bir çeşit görme başlangıcı olduğunu kanıtlamaktadırlar.

Görme en son gelişen duyudur. Çok erken doğan bebeklerin ışığa tepki vermesi, anne karnındaki bebeğinde aynı yetiye sahip olduğunu göstermektedir. Ana rahmi sessiz olmadığı gibi tamamen karanlık da değildir. Örneğin annenin güneşlenmesi, bebeğin tepki verebileceği yeterli bir ışık oluşturmaktadır.